Pedras e pozas – Andrés Suárez

 

Andrés Suárez – Pedras e pozas

 

Andrés Suárez regresa a Barcelona, antes de entrar no estudo de gravación, para promocionar os temas do seu primeiro traballo Formas de onda de salto e unha vista previa das súas novas composicións.

Foi varios anos desde a súa estrea e magnífico e sorprendente, este infatigable músico, segue rodando e rodando en todo o país, en todo tipo de habitacións e poboacións.

En setembro presentouse Pedras e pozas, unha forma de manter viva a chama dos seus seguidores, que xa comezaron a reclamar algo, despois 3 anos. Este EP, conteñen 5 novos temas, Eliminouse a promoción, perdeu o rastro e, a parte de Itunes, algúns trazos permanecen.

Imaxino que en conxunto se pode facer con pedras e pozas e vai esperar a ver se estas cuestións son parte do seu novo traballo ou indicadas: “Non quero perder esas cancións de disco para disco (, Unha canción pode ser perdido)” Andrés Suárez.

Repito unha vez máis. Sei. Pero, como é inevitable, e correctos. Pásate a verlo. É un dos compositores que viven gañar, vai medrar e adquirir carisma e gran forza.

Esta vez, que vai o venres 29, en Cabaret Berlín, a 22 horas. Vostede reservar billetes avanzar, por 10 € o 12 € día.

Podes seguir o desactualizados MySpace ou directamente na súa web, Se queres saber sobre el e seu próximo concerto Andrés Suárez

 

Letra e MP3 Pedras e pozas

 

http://www.itsaso.com/mp3/Andres_Suarez_Piedras_y_charcos.mp3

>http://www.itsaso.com/mp3/Andres_Suarez_Piedras_y_charcos.mp3

 

Pel doe para estar na súa volta
Teño unha risa de uso na praia
Mirando para a vida coas mans molladas
Doe o reloxo, Sei que só

No acabado amor, dubidar de partida
Temos un colchón de sal e curar
A un avión con ás lúa pegada
Sorrindo os dous, escribe no pescozo

Somos dúas notas comúns
Nun xardín no seu barrio
Eu son o tipo de hung, enforcamento

Somos o norte eo sur das pedras e pozas
Somos dous tolos, amor, por un tempo

Elas brillaban na distancia, como consecuencia dun faro
Gaivotas foron, sobrevoando
Sirenas e luces foron, con seus pais para mirar
Nunca ser humano de novo, humano